” அதேல்லாம் முடியாது” என அவனை விட்டு விலகினாள். வெங்கி ஏமாற்றத்துடன் அவளை நோக்க ‘மூன்று விரல்களை’ காட்டினாள். வெங்கிக்கு கோபம் பொத்துக்கொண்டு வந்தது வெளிக்காட்ட முடியாமல் அடக்கிகொண்டான். (அங்க மூனுமாசம்ச கர்பமாகுற அளவுக்கு ஓழ் போட்டுட்டு இவங்கிட்ட மூனு விரலை காட்டுனா காண்டாவாதா பின்னே)
ச்சே இராத்திரி 12.00 ஆச்சு இழவு தூக்கம் வந்து தொலைய மாட்டேங்குது. சந்திராவோட சூத்துல பூலை வைச்சி அழுத்தி படுத்தாதான் நிம்மதியா தூக்கம் வரும், இன்னைக்கு அதுகூட கிடைக்கலையே. பால்கனியில் வந்து நின்று சிகரேட்டை எடுத்து பற்றவைத்தான். மனதில் உள்ள புகைச்சல் வாய் வழியாக வெளியேறுவது போல உணர்ந்தான்.
அப்போ வெங்கியின் செல்போன் சிணுங்கியது. யாரா இருக்கும் இந்த நேரத்துலனு குழப்பத்தோட மொபைலை எடுக்க, ஸ்கிரினில் “N” என மின்னியது. நிர்மலாதான் சந்திராவுக்கு தெரியாமலிருக்க அவளின் முதல் எழுத்தை மட்டும் சேமித்து வைத்திருந்தான். இவள் எதுக்கு இந்த நேரத்துல போன் பண்றா?
” என்னடா தூக்கம் வராம முழிச்சிகிட்டு இருக்கியா.. தெரியும்டா எனக்கு.. எப்படி தூக்கம் வரும்.. இராத்திரி எல்லாம் ப்ளக்கை சொருகி சார்ஜ் ஏத்துனா தானே தூங்குவ. நாந்தான் பியூசையே புடுங்கிட்டேனே.. ஹா ஹா ஹா” ஆண்ட்டி வில்லன் மாதிரி சிரித்தாள். (அதாங்க கல்யாணமானவங்க ஆண்ட்டினா அப்ப நிர்மலா ஆண்ட்டி வில்லன் தானுங்களே ) வெங்கிக்கு சுர்ரென ஏறியது. அவன் நினைத்தது போல நிர்மலாதான் அவன் தம்பி மூலமாக இவளை வளைத்துபோட்டிருக்கிறாள்.
” நீ இதுக்காக ரொம்ப வருத்தப்படுவே, சொல்லிட்டேன். அப்புறம் உன் இஷ்டம்”
அவள் அன்று சொன்ன வார்த்தைகள் மீண்டும் என் கண் முன்னே வந்து போனது. சண்டாளி சொன்ன மாதிரியே செஞ்சிட்டாளே. பேச வார்த்தைகள் இல்லாமல் அமைதியாக இருந்தான் வெங்கி.
நிர்மலா ” என்னடா உன் பொண்டாட்டி வந்த உடனே என்ன மறந்த இல்ல. இப்ப அவளும் உன்னை ஒதுக்கிவிட்டுட்டா என்ன பண்ணுவ இனிமே. என்னை பாக்குறதுக்கு முன்னாடி கை அடிச்சிட்டு இருந்தியே அதே மாதிரி கை அடிச்சிட்டு தூங்குடா சின்னப்பையா” என்றாள் அவளின் படுக்கையில் மல்லாக்க படுத்தபடி.
” ஏய்.. ஏய்.. ரொம்ப பண்றடீ நீ.. ” வெங்கி கோபத்தை அடக்கமுடியாமல் சொன்னான்.
” நான் பண்றது இருக்கட்டும். நாளைக்கு உன் பொண்டாட்டி என்ன பண்ணப்போறா தெரியுமா.. ” அப்படியே போனை கட் செய்தாள் நிர்மலா.
அமைதியாய் மெத்தையில் தூங்கிக்கொண்டிருக்கும் சந்திராவை பார்த்தான் வெங்கி. அவள் இன்னைக்கு பண்ணினதே எனக்கு உடம்பெல்லாம் பற்றி எறிந்தது. நாளைக்கு என்ன பண்ணப்போறா சந்திரா.
இரவு முழுவதும் நிர்மலா சொன்ன வார்த்தைகள் திரும்ப திரும்ப வெங்கியின் காதுகளில் ஒலித்துக் கொண்டிருந்தது. ஹாலில் இருந்த சோபாவில் சாய்ந்தவன் அப்படியே உறங்கிப்போயிருந்தான்.
சமைலறையில் எதோ உருட்டும் சத்தம் கேட்டு கண்விழித்தான் வெங்கி. சுவற்றில் தொங்கிய சந்தனநிற சுவர்கடிகாரம் 8.00 மணியை காட்டியது. எழுந்து படுக்கையறையில் சந்திராவை தேடினான் அவளோ சமையலறையில் இருந்து வெளிப்பட்டாள்.
சந்தன நிற சுடிதாரில் தங்க ஜரிகை போட்ட துப்பட்டாவை திம்மென்ற மார்புகளின் மீது போர்த்திக்கொண்டே வெங்கிய நோக்கி வந்தாள் சந்திரா. டைட்டான சுடிதாரில் பதுக்கிவைத்த வெண்பஞ்சு தோட்டம்போல மதமதவென இருந்தாள். இடைக்கு மேலே வட்டமான தொப்பு்ள் குழி அப்பட்டமாக தெரிந்தது. கண்கொள்ள முடியாமல் தன் சந்திராவை முழுவதுமாக பார்த்து ரசித்தான் வெங்கி.
” என்னங்க சாப்பாடு செஞ்சிவைச்சிருக்கேன். சாப்பிட்டு மதியத்துக்கும் எடுத்து வைச்சிக்கோங்க. எனக்கு நேரமாச்சி நான் கிளம்புறேன். ” என்றபடி ஹேண்ட் பேக்கை எடுத்து தோளில் மாட்டிக்கொண்டு பரபரத்தாள்.
” எங்க போற சந்திரா” வெங்கி அவளை வழிமறித்தான்.
சந்திரா ” இது என்னங்க கேள்வி, வேலைக்குத்தாங்க போறேன். ” ரொம்ப கூலாக சொல்லிவிட்டு அவனை கடந்து சென்றாள்.
கொழுத்தப்புண்ட நீ எந்த வேலைக்கு போறனு எனக்குத்தானடீ தெரியும் என மனதுக்குள் சொல்லிக்கொண்டான் வெங்கி. ஓலு வாங்கப்போறவ என்னமோ டைமாச்சினு ரீலு விட்டுகிட்டு போறாளே கடுப்பாக இருந்தது வெங்கிக்கு. பாத்ரூமுக்குள் நுழைந்து காக்கா குளியல் போட்டுவிட்டு வெளியேறினான்.
சந்திரா வழக்கமாக ஆபிஸிற்கு பஸ்ஸில்தான் செல்வாள். நேரமாகிவிட்டால் வெங்கி வண்டியில் கொண்டுபோய் விடுவது வழக்கம். அவள் ஆபிஸிற்கு பஸ் ஏறிவிடப்போகிறாள் என சாப்பிடாமல் அவசரஅவசரமாக வண்டியை கிளப்பி பஸ் ஸ்டேண்ட் நோக்கி விரட்டினான்.
வெங்கி பஸ் ஸ்டாப்பை நெருங்கியதும் ஸ்டாப்பிங்கிற்கு சற்று முன்னாடி இருக்கும் தள்ளுவண்டி கடையை ஒட்டியபடி வண்டியை நிறுத்தினான் . ஹெல்மெட்டை கழட்டாமல் மெல்ல பஸ் ஸ்டாண்டில் நிற்பவர்களை நோக்கி பார்வை திருப்பினான். சந்திரா பேருந்து நிறுத்த்தைவிட்டு சிறிது தள்ளி நின்றிருந்தாள்.
நல்லவேலை இவ இன்னும் பஸ்ஸூல ஏறலனு பெருமூச்சு விட்டான். வலதுகையில் கட்டியிருந்த கோல்ட் வாட்சில் மணியை பார்ப்பதும் பேருந்து வரும் திசையை பார்ப்பதுமாக இருந்தாள் சந்திரா. பேருந்துக்காக காத்திருக்கிறாள் போலும் என வெங்கி நினைத்தான்.
ஆனா அவள் ஏறவேண்டிய பேருந்து வந்தும் அதில் ஏறாமல் இருந்தது அவனுக்கு சந்தேகமளித்தது.
சிறிது நேரத்தில் அவளின் முகத்தில் இருந்த தவிப்பு ரேகை மெல்லிய சந்தோச ரேகையாக மாறியதை உணர்ந்தான் வெங்கி. சந்திராவின் கண்கள் விரிந்த திசையில் தலையை திருப்பினான். அங்கே வண்டியில் சந்திராவை நோக்கி வந்துக் கொண்டிருந்தது பாபு, நேத்து ஓழுஒழுனு ஒழுத்துத்த அதே நிர்மலாவின் தம்பி பாபுதான்.
பாபு சந்திராவின் அருகில் சென்று வண்டியை நிறுத்த, சண்டாளப்பாவி இருபக்கமும் காலைப்போட்டபடி வண்டியில் ஏறி உட்கார்ந்தாள் சந்திரா. டைட்டான சுடிதாருக்குள் பிதுங்கிய சூத்துச்சதை வண்டிச்சீட்டின் இருபக்கமும் சரிந்து வழிவதை போல இருந்தது வெங்கிக்கு. கொஞ்சம் எழுந்து அவனின் சூத்தோடு கூதியை உரசும்படி நெருங்கி அமர்ந்தாள் சந்திரா.
வெங்கிக்கு பத்திக்கொண்டு வந்தது. அடிப்பாவி நேத்து சேலையை கட்டினதுல இப்படி கட்டிப்பிடிச்சி ஒக்காரமுடியலைனே இன்னைக்கு சுடிதாரை போட்டியாடீ என முனுமுனுத்தான். பாபுவின் முதுகில் முலைகளை வைத்து அழுத்திக்கொண்டு இருகைகளாலும் அவனை கட்டிக்கொள்ள சூடேறிய பாபு தன் உற்சாகத்தை ஆக்ஸிலேட்டரில் காமித்தான்.
வண்டி நேற்று அவர்கள் ஒழுத்துக் களித்த அஜந்தா ஹோட்டலின் ரூட்டில் பயணித்தது. அடப்பாவிகளா அதே ஹோட்டல்ல மறுபடியும் ஒழ்போடப்போறீங்களாடா என மனதுக்குள்ளே நொந்தபடி அவர்களை பின் தொடர்ந்தான் வெங்கி. ஆனால் அந்த ஓட்டலுக்குள் நுழையாமல் அதை தாண்டி வண்டியை செலுத்தினான் பாபு.
டேய் டேய் இதாண்டா நீங்க ஓக்கப்போற எடம் மறந்து போய் போறானா கூப்பிட்டு இந்த ஹோட்டலுக்கு போடானு சொல்லலாமா என தவித்தான் வெங்கி. அப்போ இன்னைக்கு இங்க கிடையாதா எங்க வைச்சிருக்கானோ ஒருவேளை தியேட்டருக்கு எதுனா கூட்டிக்கிட்டு போறானா என யோசித்தபடியே மெல்ல அவர்கள் கவனிக்காத தூரத்தில் பின்தொடர்ந்தான் வெங்கி.
வண்டி ஒரு குடியிருப்பு பகுதிக்குள் நுழைந்தது. வெங்கி அதற்கு கொஞ்ச தூரத்திலேயே வண்டியை நிறுத்திவிட்டு என்ன செய்கிறார்கள் என கவனித்தான். அந்த வீட்டிலிருந்து ஒருவன் வெளியே வந்தான். அவன் பார்க்க கட்டுமாஸ்தாக அதேசமயம் ஹண்ட்ஸம்மாக இருந்தான். வெள்ளை நிற டீசர்ட் முட்டிக்காலுக்கும் கிழே ஒரு முக்கால் டவுசர் என ‘டீசன்டாக’?!! இருந்தாலும் அவனின் கண்கள் சந்திராவை டீசன்டில்லாம அந்தரங்கபகுதிகளை உறிச்சி திண்ணுவதுபோல மேலும் கிழுமாக பார்த்தான்.