– ஏங்க இப்படி டென்ஷன் ஆகுறீங்க?
– ஏண்டி தெரியாமத்தான் கேக்கிறியா.. விநாயகத்தோட உதவி கிடைக்கலன்னா.. நாம விஷத்தக் குடிச்சு சாகிறதைத் தவிர வேற வழியில்லடி..
– இப்ப என்னங்க பண்றது.. அவங்களுக்கு விஷயத்தை சொல்லணும்ல..
– விநாயகம் பயங்கரமான கோபக்காரன்டி.. கல்யாணம் நின்னு போச்சுன்னா மானப் பிரச்சனை.. என்ன பண்ணுவான்னே தெரியலைடி..
– அதுக்காக சொல்லாம மறைச்சா எப்டிங்க..
மதியம் மெல்லமாக விஷயத்தை அப்பா விநாயகம் அங்கிளுக்குச் சொல்ல, சாயங்காலம் ஐந்து மணிக்கெல்லாம் படபடவென்று காரில் வந்து இறங்கிவிட்டார்கள். அபிஷேக், அவன் அம்மா, அவன் அப்பா விநாயகம் அங்கிள்.
– என்னடா நினைச்சிட்டிருக்க.. கல்யாணம் நின்னு போச்சுன்னா நா எப்படி தலை காட்றது வெளில.. என்று கத்தினார்.
அபிஷேக்தான் இடையில் புகுந்து பேசினான் : கூல் அப்பா.. இப்ப என்ன நடந்து போச்சு.. ஏன் டென்ஷன் ஆகுறீங்க? கல்யாணம் நடக்கணும் அவ்ளோதான?
– எப்படிப்பா நடக்கும்? பொண்ணுதான் தாரை வாந்துட்டாளே..
– கூல்..கூல்.. ஏன் கத்தறீங்க.. நா ஒரு யோசனை வச்சிருக்கேன். பிரச்சனை சால்வ் பண்ணிறலாம். ஆனா நீங்க ஒத்துக்கணும்.. ஒத்துக்கணும் என்ன? ஒத்துக்கிட்டுத்தான் ஆகணும்.
– என்னடா? என்றார் விநாயகம்.
– நா இவர் பையன் சரணைக் கல்யாணம் பண்ணிக்க ஆசைப்படுறேன்.
உள்ளே கதவுக்குப் பின்னாலிருந்த எனக்கு தூக்கி வாரிப்போட்டது. எல்லாருக்கும் ஷாக்.
– ஏய் அது பையன்ப்பா.. தெரிஞ்சுதான் பேசறியா?
– அதுனால என்ன? நா அமெரிக்கால படிச்சவன். அங்க இதெல்லாம் சகஜம். எனக்கும் இது மாதிரித்தான் விருப்பம். அதாவது கே லைப். உண்மையச் சொல்லணும்னா நா முதல் முதல்ல பொண்ணு பாக்க வந்தப்ப சரணைப் பாத்ததும் அவனைத்தாள் கல்யாணம் பண்ணிக்கனும்னு ஆசைப்பட்டேன். கடவுளாப் பாத்து வழி செஞ்சுட்டார்.. என்ன சொல்றீங்க.. முடியாதுன்னா விட்றுங்க.. நான் போறேன்.
– நா என்ன சொல்றது? என்றார் அப்பா. அவர் முகத்தில் தெளிவு வந்தமாதிரி தெரிந்தது.
அபிஷேக் தொடர்ந்தான் : பாருங்க. பிரியா ஓடிப்போனது யாருக்கும் தெரியாது. அதை அப்படியே மெயின்டெயின் பண்ணிறலாம். ஓடிப்போனது சரண் ன்னுதான் வேலைக் காரங்களுக்குத் தெரியும். அதையும் அப்படியே மெயின்டெயின் பண்ணிக்குங்க. அவளைப் பொண்ணா மாத்தி மணவறையில உக்கார வைங்க..ரெண்டு பேருக்கும் உருவ ஒத்துமையிருக்கதால யாருக்கும் அது சரண்ணு தெரியாது. கல்யாணம் நடத்திற லாம்.
– உன் வாழ்க்கை என்னாகும்ப்பா.. என்றாள் அவனுடைய அம்மா.
– ஒனக்கு சொன்னாப் புரியாதா.. எனக்கு கே மேரேஜ்லதான் இஷ்டம். அமெரிக்கால இப்படித்தான் இருந்தேன். எனக்கு இவளைத்தான் பிடிச்சிருக்கு..பிரியாவைக் கல்யாணம் பண்ணிருந்தாலும் நான் அந்த மாதிரி வாழ்க்கைதான் வாழ்ந்திருப்பேன்.. புரியுதா.. அப்பா எனக்கு இதுதான் இஷ்டம்.. முழு முழு இஷ்டம். என்ன சொல்றிங்க.. என்றான் சத்தமாக.
– ஒனக்கு இஷ்டம்னா எங்களுக்குப் பிரச்சனை இல்லை. நீங்க என்ன சொல்றீங்க என்றார் விநாயகம்.
அப்பாக்கு சந்தோஷம் தாங்க முடியலை : ஏய்..சியாமளா.. அவளை ரெடி பண்ணிக் கூட் டிட்டு வா.. என்றார்.
அம்மாவுக்கு டபுள் சந்தோஷம். என் வயிற்றில் அமிலம் சுரந்தது. நான் படிச்சு அமெரிக் கால பட்டம் வாங்கணும்.. என்னல்லாமோ கனவு.. பெண்மை உணர்வுகள் இருப்பது உண்மைதான்.. ஆனா எனக்கு வேறு விதமான அம்பிஷன் இருந்தது. அது நடக்க வாய்ப்பிருப்பதாகத் தெரியவில்லை. எனக்கு வியர்த்து வழிந்தது.
அம்மா உள்ளே வந்து : கண்ணே சரண்யா.. உன் அக்கா மூலம் போன மானம் உன் மூலம் திரும்ப கிடைக்குதும்மா.. நேத்து நீ ராஜாத்தியாட்டம் டிரெஸ் பண்ணிருந்தப்ப, பெத்தவ என்னாலயே உன்னயக் கண்டுபிடிக்க முடியல.. வாடி.. செல்லம். மாப்பிள்ளை வீட்டார் கூப்பிடறாங்க.. வாம்மா டிரெஸ் பண்ணிக்கலாம்.
நான் அம்மாவிடம் அழுதேன் : வேணாம்மா.. நா நேத்துப் பண்ணினது விளையாட் டுக்கு.. அக்கா தப்பிக்கிறதுக்காக நாடகம் போட்டு என்னை மாட்டிவிட்டுட்டா.. அம்மா என் லைப் ஸ்பாயில் ஆயிரும்மா.. கொஞ்சம் யோசிச்சுப் பாரு..
-அதெல்லாம் ஒண்ணும் ஆகாது.. நீ சம்மதிக்கலைன்னாதான் நம்ம எல்லார் லைப்பும் ஸ்பாயில் ஆயிடும். பெரியவங்க சொல்றாங்கள்ல.. முதல்ல வா.. அப்பறம் பாக்கலாம்.
என்னைக் கையைப் பிடித்து உள்ளே அழைத்துச் சென்றாள். நான் அழுது கொண்டே யிருந்தேன்.
அம்மா என்னை ஒரு கல்யாணப் பெண்ணைப் போலவே அலங்காரம் பண்ணி விட்டாள். மெரூன் கலர் பட்டுப்புடவை..காலில் கொலுசு.. கண்களில் மை..தலையில் விக் வைத்துப் பின்னல் போட்டு தலை நிறைய மல்லிகையை வைத்து விட்டாள். கன்னங்களில் சிவப்பு.. உதடுகளில் கிளிட்டரிங் லிப்ஸ்டிக்.
– இந்தா இந்தக் காபியை எடுத்துட்டுப் போம்மா சரண்யா..
நான் தயக்கத்துடன் ஹாலில் போய் நின்றேன். வட்டமாக அமைக்கப்பட்டிருந்த விலை யுயர்ந்த சோபாக்களில் ஒவ்வொருவரும் புதைந்திருந்தார்கள். அபிஷேக் என்னைப் பார்த் ததும் : ஹாய் டார்லிங்.. என்றான்.
விநாயகம் அங்கிள் நிமிர்ந்து பார்த்து: வாவ்.. உண்மையிலயே ரொம்ப அழகாயிருக் கம்மா.. நா போன வாட்டி வந்தப்ப கூட சரியா நோட்டீஸ் பண்ணல.. வெரி நைஸ்
எல்லாருக்கும் காபி கொடுத்து முடித்ததும் விநாயகம் அங்கிளின் மனைவி யமுனா என்னைக் கையைப் பிடித்து தன் அருகில் உட்கார வைத்துக் கொண்டாள். நான் குனிந்த தலை நிமிராமல் நிலத்தைப் பார்த்தபடி சோபாவின் விளிம்பில் உட்கார்ந்திருந்தேன். என் முகவாய்க் கட்டையைப் பிடித்து உயர்த்திய யமுனா:
உண்மையிலயே நீ மகா லட்சுமியாட்டம் இருக்க.. என் பையன் சொல்லும்போது கூட நான் தயங்கினேன். ஆனா நீ தேவதையாட்டம் இருக்க.. என்றபடி என் கன்னத்தில் மென்மையாக முத்தமிட்டாள்.
– சரண்யா பயப்படாதம்மா.. நாங்கள்ல்லாம் இருக்கோம். நாம பொண்ணாயிட்டோ மேன்னு வெட்கப்படக் கூடாது.. பொண்ணா பிறக்கறது தவம் என்றார் விநாயகம்.
அம்மாவும் வந்து அமர, அபிஷேக்: அப்பா நா இவளோட தனியாப் பேசணும். என்றான்.
– இதிலென்ன சன்.. தாராளமாப் பேசுங்க.. நீங்க கட்டிக்கப் போறவதான என்றார் அப்பா.
தனியறையில் அபிஷேக்கை சந்தித்தேன். எனக்கு அவனை ஆரம்பத்திலிருந்தே பிடிக்க வில்லை. காரணம் சொல்லத் தெரியவில்லை. ஒரு அடிமைப்படுத்தி வைக்கும் ஆண் மையும், ஆளுமையும் இருந்தது. நல்ல மஞ்சள் நிறம். முரட்டுத் தோற்றம். இந்திப் பட வில்லன் மாதிரி.
மீசை இல்லாவிட்டாலும் சதா கண்களில் மிரட்டும் அதிகாரம் இருந்தது. உதடுகள் சிவப்பாக இருந்தது. ஆனால் சதா குட்கா மாதிரி எதையோ மென்று கொண்டி ருந்தான். உடம்பு ஜிம்முக்குப் போய் விண் என்று இருந்தது. புயங்கள் ஒவ்வொன்றும் வலிமையாக இருந்தது.
நான் பயத்துடனும், சங்கடத்துடனும் அறையில் தலை குனிந்து நின்றேன். என் பின் புறமாக வந்து என் தோள்களைப் பிடித்தவன், தலையில் இருந்த மல்லிகையை ஆழமாக உறிஞ்சினான்: நோத்தா கிளப்புறியேடி.. இப்பவே என் பாண்டெல்லாம் கிழியுது.. என்றான். குடித்திருப்பான் போலிருக்கிறது. குட்காவுடன் சேர்த்து மதுவின் நெடியடித் தது.
நான் பயந்து போனேன். முதன் முதலாகப் பார்க்கும்போதே இவ்வளவு அநாகரிகமாக நடந்து கொள்கிறான். இனி என்னல்லாம் பாடுபடப் போகிறோனோ..
– ஒன் அக்காவைப் பார்க்க வரும் போதே உன்னையப் பாத்து மலைச்சுட்டேன். எப்ப டியும் நான்தான் ஒன்னியக் கன்னிகழிக்கணும்னு அப்பவே முடிவு பண்ணிட்டேன். இப்ப சந்தர்ப்பமே நம்மச் சேர்த்து வச்சிருச்சு பாத்தியாடி.. என் பொண்டாட்டி..
எனக்குக் கன்னங்களில் குப் என்று இரத்தம் பாய்ந்து சிவந்தது. கண்களைத் தாழ்த்திக் கொண்டேன். பின்னாலிருந்து அணைத்து என் கைகளை இறுக்கிப் பிடித்துக் கொண் டான் : ஒன் சூத்து தாண்டி பம்முன்னு ரொம்ப அழகு.. ஆனா ஒன்னியக் கன்னிகழிக்க இன்னம் பதினைந்து நாள் பொறுக்கணுமாமே.. என்றபடி என் கழுத்தில் முத்தமிட்டான். அவன் மூச்சு என் கழுத்தில் உராய்ந்து என்னை சங்கடப்படுத்தியது.
மெல்ல அவன் கைகைளை விலக்கி: விடுங்க ப்ளீஸ் என்றேன். என் பின்புறத்தில் கனமாக ஏதோ கட்டையை வைத்து குத்தியமாதிரி அவன் ஆண்மை என்னை அழுத்தியது.
– ஒன் மேல நான் ரொம்ப வெறியாயிருக்கேன் டியர்.. ஒன்னியப் பாத்துட்டுப் போனதி லிருந்து தினம் ஒன்னய நெனச்சுத்தான் கையடிக்கிறேன்.. ஒன்னய நெனச்சாலே நட்டுக் குது.. குத்தினா குத்தாலமாக் கொட்டுது.. ஒனக்கு ஒண்ணு தெரியுமா? ஒன் அக்கா ஓடிப் போறது எனக்கு ஏற்கனவே தெரியும்.
இன்னம் சொல்லணும்னா அவளைக் காலைல ஸ்கூட்டில வரச்சொல்லி அதை இரண்டு தெரு தாண்டி பார்க் பண்ணச் சொல்லிட்டு என் கார்லதான் அவளைக் கொண்டு போயி அவ காதலன் கிட்ட சேத்தேன். நேத்து ராத்திரி ஒன்னப் பொண்ணா அலங்கரிச்சு ஒங்கம்மா அறைக்கு அனுப்பச் சொல்லி திட்டம் சொன்னதும் நான்தான்.